Kennisbank
- Bewegingsapparaat
- Spijsvertering
- Slokdarmverstopping
- Koliek
- Maagzweren
- Slechte spijsvertering/diarree
- Zandkoliek
- Spijsverteringsstelsel
- Basisprincipes voor een gezond maagdarmkanaal
- Relatie voeding en koliek
- Mest pH en bacterieflora tijdens voerveranderingen
- Gebitsproblemen
- Glutenintolerantie
- Leverziekte
- Voeren na een koliekaanval of -operatie
- Longen
- Vacht/Huid
- Van jong tot oud
- Dik of dun
- Gedrag
- Prestatie
- Rassen
- Educatie
- Rantsoenen
- Eenheden
- Het belang van voer wegen
- Behoefte energie/eiwit
- Glycemische index
- Hulp bij rantsoenberekening
- Natuurlijk voeren
- Biologisch paardenvoer
- GMO vrij paardenvoer
- Water voor paarden
- Voersystemen
- Goed ransoen samenstellen
- Verschil tussen brok en muesli
- Laag suiker/zetmeel dieet
- Veranderingen in het rantsoen
- Weidegang
- Ruwvoer
- Productie
- Fokkerij
- Vitaminen en mineralen
- Vet en olie voeren
Jakobskruiskruid
Jacobaea vulgaris
Jakobskruiskruid komt steeds meer voor in Nederland. Het groeit veel op hellingen en in weilanden. De gehele plant is giftig, maar door de bittere smaak wordt hij maar weinig gegeten. Gedroogd, daarentegen, zal een paard het niet herkennen en het opeten. Symptomen zijn een afnemende eetlust, diarree, loomheid en drinken veel. Het gif wat Jakobskruiskruid bevat breekt langzaam de levercellen af, wat uiteindelijk resulteert in het niet meer functioneren van de lever. Er is geen behandeling bekend tegen een vergiftiging met jakobskruiskruid. Soms verloopt een vergiftiging heel langzaam en worden dieren pas maanden na het eten van Jakobskruiskruid ziek.
terug naar alle giftige planten